Thesaurus responsorum ex « Notitiae » - Notitiae Response Database
[Part of Ipsissima-Verba]

Hoc in situ interretiali ordinantur responsiones, explanationes, et decreta ex « Notitiae » aliisque interdum fontibus (ut AAS) deprompta. Finis est praestare textum originalem, versionem anglicam, et exemplar PDF paginarum pertinentium ex « Notitiae » vel alio fonte. Praesens igitur inceptum opusculum « Ordo Missae locis correspondentibus illustratus » aliquatenus extendit. Est enim labor imperfectus quem, cum operae mihi est, suscipio. Denique Reverendo domino Danieli Gill, domino Radosław Gosiewski, et domino Abram Córdova y Muenzberg, qui nonnullas ex responsionibus transcripserunt, gratias refero, item etiam domino Ioanni Oliveire dominaeque Cristae Mootz, qui in linguam anglicam responsiones quasdam verteri adiuvaverunt. Exemplaria PDF exstant etiam textuum nondum transcriptorum. This website organizes responses, explanations, and decrees from Notitiae and sometimes from other sources (such as AAS. The goal is to provide the original text, an English translation, and a PDF scan of the relevant pages from Notitiae or other source. In some ways, the project is a further development of my Cross-Referenced Ordo Missae. This is an ongoing prject which I work on in my spare time. I am also grateful for the help of Rev. Daniel Gill, Mr. Radosław Gosiewski, and Mr. Abram Córdova y Muenzberg in transcribing some of these responses and also to Mr. Johan Oliveire and Miss Crista Mootz for helping to translate certain responses into English. PDFs are available even for texts that have not yet been transcribed.
Fac Patrem Dylanum Schrader certiorem si habes proposita vel corrigenda. Contact Father Dylan Schrader with suggestions and corrections.
N.B. In « Notitiae » 1 (1965) et 2 (1966), supra responsa, invenitur monitio: Solutio quae proponitur nullam induit vestem officialem. Solummodo habet valorem orientativum: solutiones enim ex officio publici iuris fient, si casus fert, a competenti Auctoritate in « Acta Apostolicae Sedis ». N.B. In Notitiae 1 (1965) and 2 (1966), this notice appears above the responses: The solution which is proposed takes on no official character. It has only an orientative force; solutions will be published officially, if the case warrants, by the competent Authority in « Acta Apostolicae Sedis ».

The responses below have been filtered. Show all responses instead.

Use this link to display only the responses that are associated with the specified tags: http://notitiae.ipsissima-verba.org/tag/confirmation.

TextUnofficial English TranslationCitationTagsPDF of the original document

Ad ordinem confiramtionis

Utrum necesse adhuc sit ut patrinus Confirmationis habeatur

℟. Iuxta praenotanda Ordinis Confirmationis, n. 5, de more, scilicet extra casus extraordinarios, patrinus habendus est. Sed tres praebentur possibilitates, quae tamen, non eodem gradu ponuntur, sed secundum quemdam ordinem praecedentiae, ita ut primo veniat quod praeferendum est:

Expedit patrinum Baptismi, si adsit, esse etiam patrinum Confirmationis, ut clarius significetur nexus inter Baptismum et Confirmationem et munus atque officum patrini efficacius reddatur;

non excluditur facultas patrinum proprium Confirmationis eligendi;

fieri potest ut parentes ipsi pueros suos praesentent.

Ordinarii loci est, pro sua pastorali prudentia et « attentis rerum et locorum adiunctis » iudicare « quaenam ratio agenda in sua dioecesi sit servanda ». In casibus peculiaribus permittere etiam potest ut qui sine patrino ad confirmationem accedat.

Regarding the order of confirmation

Whether it is still necessary to have a sponsor for Confirmation

℟. According to the praenotanda of the Order of Confirmation, n. 5, customarily, namely, outside of extraordinary cases, there should be a sponsor. But three possibilities are given, though they are not put on equal footing, but rather proposed in order of precedence, such that what comes first should be preferred:

It is appropriate that the Baptismal sponsor, if present, be also the Confirmation sponsor, in order that the link between Baptism and Confirmation be more clearly signified and the function and office of sponsor be rendered more effective;

the ability to choose a proper sponsor for Confirmation is not excluded ;

it is allowed that the parents themselves present their children.

It belongs to the local Ordinary, in his pastoral prudence and « attentive to various local circumstances » to judge « which manner of proceeding should be observed in his diocese ». In particular cases it is even permissible that someone approach confirmation without a sponsor.

Notitiae 11 (1975): 61–62

Cf. Notitiae 20 (1984), 86.

confirmation, hermeneutics, sponsorPDF of Notitiae 11 (1975): 61–62

DE MUNERE PARENTUM ET PATRINI IN SACRAMENTO CONFIRMATIONIS

Dubium

Utrum contradictio inveniatur inter indicationem Ordinis Confirmationis: « Fieri etiam potest, ut parentes ipsi pueros suos praesentent » (Praenotanda), n. 5), et praescriptum novi Codicis Iuris Canonici, statuens quod nec pater mater [sic] confirmandi patrinus esse potest (cf. cann. 893 et 874, § 1, 5o).

Responsio

Nulla vera contradictio inveniri videtur, si bene considerantur quae sequuntur.1

1. « Confirmando, quantum id fieri potest, adsit patrinus » (C.I.C., 892; Cf. O.C., 52).

2. Ad normam can. 893 (874, § 1, 5o) nec pater nec mater ad munus patrini admitti potest.

3. Nihilominus parents, etiam cum patrinus habetur, pueros suos ministro Confirmationis praesentare valent (cf. O.C., n. 5).

Huiusmodi praesentatio, quae pressius in decursu ritus definitur, fit hoc modo: dicto Evangelio, quando Confirmatio intra Missam confertur, vel, lectionibus expletis, quando Confirmatio sine Missa confertur, « singuli confirmandi ... accedunt ad presbyterium; si vero sunt pueri, adducuntur ab uno e patrinis vel ab uno e parentibus, et coram celebrante consistunt » (O.C., nn. 21, 38).

Ex dictis patet parentes et patrinum munera diversa exercere in sacramento Confirmationis. Quapropter parentes pueros suos praesentare valent, modo a rubricis indicato, etsi ad munus patrini nequeunt admitti, quatenus hoc munus nihil adderet in munus parentum.3

1 O.C. = Ordo Confirmationis, editio typica, Typis Polyglottis Vaticanis, 1973.
C.I.C. = Codex Iuris Canonici, auctoritate Ioannis Pauli PP. II promulgatus, 1983.
2 Cf. Notitiae XI, 1975, pp. 61-62.
3 Evidens manet parentes, qui lectionibus expletis, pueros suos praesentaverunt, agere posse in ritu chrismationis ad normam n. 26 et n. 43 O.C.: « Qui autem confirmandum praesentavit, ponit manum dexteram super umerum eius et dicit Episcopo nomen eius, vel confirmandus sua sponte nomen dicit ».

Notitiae 20 (1984): 86confirmation, parents, sponsorsPDF of Notitiae 20 (1984): 86

Utrum Administrator dioecesanus, qui, sede vacante, dioecesim gubernet, officium habeat et ius sacramentum confirmationis conferendi fidelibus illius dioecesis, necnon ipsam facultatem determinatiis presbyteris concedendi.

℟. Cum christifidelibus ius officiumque sit, ut adiumentum ex sacramento confirmationis accipiant (cf. cann. 213; 843 § 1; 890), et Episcopus dioecesanus obligatione teneatur curandi, ut petentibus conferatur (cf. can. 885 §§ 1 et 2), sequitur ut Administrator dioecesanus, cui aequum officium est ac Episcopo dioecesano (cf can. 427 § 1), ipso iure facultatem habeat sacramentum confirmationis conferendi.

Si necessitas id requirat, potest etiam Administrator dioecesanus facultatem concedere determinatis presbyteris, ut hoc sacramentum administrent (cf. cann. 427 § 1; 884 § 1; 885 §§ 1 et 2).

Administrator dioecesanus, facultate confirmationem valide ministrandi gaudet tantummodo in territorio dioecesis suae curae pastorali commisso.

Whether a diocesan Administrator who governs a diocese when the see is vacant has the duty and right to confer the sacrament of confirmation on the faithful of that diocese and also of granting this faculty to certain presbyters.

℟. Since it is a right and duty of the Christian faithful to receive assistance from the sacrament of confirmation (cf. cann. 213; 843 § 1; 890) and the diocesan Bishop is bound by the obligation of taking care that it is conferred on those who ask for it (cf. can. 885 §§ 1 et 2), it follos that a diocesan Administrator, who has a duty equal to the diocesan Bishop (cf can. 427 § 1), has by the law itself the faculty to confer the sacrament of confirmation.

If necessity requires it, a diocesan Administrator may also grant certain presbyters the faculty to administer this sacrament (cf. cann. 427 § 1; 884 § 1; 885 §§ 1 et 2).

A diocesan Administrator enjoys the faculty of administering confirmation validly only in the territory of the diocese entrusted to his pastoral care.

Notitiae 35 (1999): 160confirmation, diocesan administratorPDF of Notitiae 35 (1999): 160
[Nondum transcriptum - Not yet transcribed]Notitiae 35 (1999): 537–540age, confirmation, hermeneuticsPDF of Notitiae 35 (1999): 537–540